It's φράουλα time!

Η ιστορία της φράουλας ξεκινά αρκετά χρόνια πίσω, περίπου 2200. Οι φράουλες φύονταν άγριες στην Ιταλία περίπου από το 234 π.Χ. Το 1958 την ανακάλυψαν οι πρώτοι Ευρωπαίοι που έφτασαν με τα πλοία τους στην Virginia. Οι πρώτοι άποικοι της Μασαχουσέτης δοκίμασαν φράουλες τις οποίες καλλιεργούσαν οι Ινδιάνοι νωρίτερα από το 1643.

Το 1750 πρωτοκαλλιεργήθηκε στην Γαλλία ως κηπευτικό.  Μετά το 1860 οι φράουλες έγιναν ευρέως διαδεδομένες καθώς οι Ευρωπαίοι ξεκίνησαν να τις καλλιεργούν και οι ίδιοι. Σήμερα η California παράγει το 80% του συνολικού προϊόντος στην Αμερική, καθώς καλλιεργεί 25000 εκτάρια με μέση απόδοση κάθε χρόνο 21 τόνους ανά εκτάριο.

Μια εκδοχή της προέλευσης του ονόματος είναι από το πριονίδι (straw) που τοποθετούσαν γύρω από τα φυτά για να συγκρατεί την θερμοκρασία και να προστατεύει τις φράουλες από  τις απότομες μεταβολές στην θερμοκρασία του περιβάλλοντος.

Η φράουλα είναι διαδεδομένη για το χαρακτηριστικό άρωμά της, για το έντονο κόκκινο χρώμα της και για τον γευστικό σαρκώδη καρπό της.Είναι πολυετές, έρπων κυρίως αλλά και αναρριχώμενο ποώδες φυτό με τριχωτά σύνθετα φύλλα που αποτελούνται από 3 φυλλάρια. Τα άνθη της είναι λευκά, μονογενή ή και ερμαφρόδιτα και φύονται σε μικρές ταξιανθίες που ξεκινούν από τις μασχάλες των φύλλων. Με το πέρασμα του χρόνου οι ρίζες του φυτού γίνονται ξυλώδεις και αναπτύσσονται παραφυάδες που ριζώνουν δημιουργώντας νέα φυτά. Ο καρπός της φράουλας είναι σύνθετος και αποτελείται από μια ανθοδόχη που έχει στην επιφάνεια της πολλά μικρά σπόρια.

Η φράουλα αντέχει στις χειμερινές χαμηλές θερμοκρασίες, όμως μία απότομη αλλαγή θερμοκρασίας ή ένας παγετός την άνοιξη μπορεί να βλάψει το φυτό. Πολλές βροχές επίσης μπορούν να προκαλέσουν σάπισμα των καρπών. Επίσης εύκολα προσαρμόζεται σε όλα τα είδη χώματος. Δεν χρειάζεται σχεδόν καθόλου λίπασμα ενώ τη βλάπτει η ξηρασία. Το πότισμα συνίσταται ναγίνεται με ράντισμα όλου του φυτού ή με τεχνητή βροχή. Ο πολλαπλασιασμός της γίνεται με παραφυάδες όπου  φυτεύονται το φθινόπωρο έτσι ώστε να υπάρχει παραγωγή τον επόμενο χρόνο. Όσον αφορά την συγκομιδή γίνεται όταν οι φράουλα αποκτήσει κόκκινο χρώμα και πρέπει να μεταφέρεται γρήγορα στα κέντρα εμπορίου διότι είναι ευαίσθητος ο καρπός. Καταναλώνεται νωπή, κονσερβοποιημένη, χρησιμοποιείται στην  μαγειρική και την ζαχαροπλαστική.